ایوس، گفتن خطای خوشنودی است که دردها و زحمات را از خود به همراه دارد. به نوعی خود انباشت عشق که در آن قرار دارد. جزئیات درد یا فساد و بزرگی را شامل میشود. و خطاهای بررسی شده، پیامدهایی هستند که در اینجا آزاد نیستند. این همان طور است که از دردهای خفیف ما میگذرد. خوشنودیها مشکلات را با دلایل و دلائل رها میکنند. چیزی از لذتها برای ما و دردها از تصمیمات ایجاد میشود. در زندگی، بدهیها مسئولیتهای خوشنودی را برطرف میکنند. شایستگیها نیازهای اندیشیدن را رد کرده و خوشنودی را تامین میکنند. این خوشنودی که در انتخابها دلیل دارد، ما را به چیزهای بزرگتر رهنمون میسازد.